De p. is een transformatie van de gestandaardiseerde ware fout t (z. Probit value) en wordt gebruikt om het gedeelte van een populatie te bepalen, dat buiten een zekere limiet kan worden verwacht.
Bij de verwerking der resultaten van ziektebestrijdingsproeven kan b.v. de vraag worden gesteld bij welke concentratie van een bepaald middel een bepaald percentage doding kan worden verwacht, wanneer over die doding bij andere concentraties reeds resultaten bekend zijn.
Hierbij moet de veronderstelling worden gemaakt dat het percentage doding evenredig is aan de logarithme van de concentratie van het gift. Heeft men nu een doding van 50% bij een bepaalde concentratie vastgelegd dan kan worden gevraagd bij welke concentratie vermoedelijk een doding van 90 % optreedt.
Het cijfer 50% wordt hier genoemd, omdat op wiskundige gronden kan worden aangetoond, dat bepalingen op dit niveau in grotere mate betrouwbaar zijn dan bepalingen op een ander niveau.
Er bestaan nu tabellen, waarin bij een bepaald percentage doding een waarde p (probit) wordt gevonden, die een maat is voor de afwijking van de gezochte concentratie van de experimenteel gevonden concentratie bij 50% doding.
Deze probit is de gestandaardiseerde ware fout t, maar met 5 vermeerderd om het werken met negatieve waarden te vermijden (z. Probit-value).