of grondstofwisseling. De warmteproductie van een dier, dat volkomen in rust is, zowel wat de werking der willekeurige spieren als wat de verteringsarbeid betreft. de bepaling kan geschieden als het dier een bepaalde tijd gevast heeft en zich in een omgeving bevindt met een temp., die niet te koud en niet te warm voor het dier is.
Het b. kan afgeleid worden uit het zuurstofverbruik en de koolzuurproductie. De verhouding tussen laatstgenoemde grootheden noemt men het respiratie-quotient. Dit R.Q. bepaalt hoeveel calorieën er per 1 verbruikte zuurstof geproduceerd zijn. Bij herkauwers kan men het b. eigenlijk niet meten, omdat zelfs na 65 -80 uur vasten de ingewanden niet tot rust komen. Men spreekt daarom bij deze dieren van de ruststofwisseling in plaats van de grondstofwisseling. Bij ratten is 12 uur vasten voldoende, bij pluimvee 24-30 uur. Er is een zeker verband tussen het b. en het lichaamsoppervlak. Dit laatste kan men echter als een functie van het lichaamsgewicht beschouwen, wat voordelen biedt omdat het lichaamsgewicht beter vast te stellen is dan het lichaamsoppervlak.
Zo meent BRODY dat bij alle zoogdieren het basaalmetabolisme voldoet aan de volgende formule: B. in kg cal. per 24 uur = 70,5 x G0,73 (gewicht in kg).
Lit.: S. BRODY, Bioenergetics and Growth, p. 352.