Er is zeker geen tijd van het jaar, die meer gevaren oplevert om de goede orde in huis te verstoren dan de dagen van den grooten schoonmaak.
In dien tijd vindt menige huisvrouw het vergeeflijk, als moet worden geslapen in kamers waar in plaats van gordijnen een laken voor de vensters is gespannen; zij vindt het haar goed recht, dat trappen en emmers den doorgang barricadeeren, dat van het middagmaal zoo weinig mogelijk werk wordt gemaakt, dat de etensuren naar haar believen worden verzet en dat zij zelve aan tafel verschijnt in ... . nou ja, in schoonmaaktoilet. Wie met beleid en tact weet te werken, zal veel schoonmaak-misère kunnen voorkomen.
Verstandig is het, eerst die kamers een beurt te geven, waar niet gestookt wordt. Voornamelijk dus slaap- en logeervertrekken. De regeling van het werk hangt voor een groot deel af van het al of niet gebruik maken eener stofzuigmachine. Want als met den stofzuiger gewerkt wordt, kunnen karpetten, meubels, kleeden en wandbespanningen, als men dat wenscht, in de kamer blijven. Deze, evenals matrassen, dekens en kussens kunnen met het stofzuigapparaat worden behandeld om daarna, als dat tenminste mogelijk is, in de zon gebracht te worden.
Natuurlijk moeten wij alle schoonmaakwerkzaamheden met open ramen verrichten, ook als geen stof opgejaagd wordt en zelfs bij ongunstig weer.
Het is sterk af te raden, meer dan één kamer tegelijk uit te halen en af te takelen. Ik weet wel, dat het van een economisch standpunt bezien, aanbeveling verdient om de vitrage gordijnen, de spreien en kleedjes uit verschillende slaapkamers te zamen in hetzelfde sop te wasschen, maar daar staat tegenover, dat dan veel overbodige rommel wordt gemaakt. Als kamer na kamer wordt leeggeruimd en
behandeld, — als men pas aan een tweede vertrek begint nadat numero één weer tip top is, blijft het huisgezin zooveel mogelijk bespaard voor ongezelligen rompslomp.
Eerst als geen kachelwarmte meer noodig is, komen de andere kamers aan de beurt. Natuurlijk spaart de stofzuiger een massa werk, hoewel wij toch iedere huisvrouw den goeden raad zouden willen geven, kleeden, overgordijnen en wat er meer voor in aanmerking komt, ook al worden ze geregeld met den stofzuiger behandeld, een of twee keer per jaar naar buiten te brengen, te laten luchten en kloppen.
Groote schoonmaak wil zeggen: het reinigen van de geheele woning, nietwaar? Wij halen kasten en kisten leeg, kloppen en schuieren de kleeren uit, wasschen wat los en vast is. Maar is deze verjongingskuur wel afdoende, als daarna al dat uitgeschuierde en schoongemaakte, al wat is uitgewasschen en afgezeept, weer wordt weggeborgen? Laat het toch een gewoonte worden in ieder gezin om kleeren en meubelen en gebruiksvoorwerpen, die overbodig zijn, ook al verkeeren ze nog in uitstekenden staat, weg te geven of op te ruimen! Het is misplaatste zuinigheid om al die dingen jaren lang te bewaren. Zij nemen maar plaatsruimte in, worden op den duur stof- en mottennesten en geven bij elke nieuwe schoonmaakbeurt opnieuw nutteloos werk.
Zélf de verfkwast hanteeren. Als wij dit schrijven, wordt hiermee natuurlijk niet bedoeld, dat de huismoeder straks op de leer zal klimmen om vensterkozijnen of balcons te schilderen, of dat zij den keukenvloer een verfje zal gaan geven. Maar toch zijn er werkjes, die wel behooren tot het onmiddellijk terrein van den huisschilder, doch waarmede ook de huisvrouw eer kan inleggen. Het is bijvoorbeeld een heele onderneming, maar het is ook een loonend werk om de houten, rieten of ijzeren tuinmeubeltjes zelf bij te lakken of te verven. Er zijn zoovele verfsoorten in den handel, die ook den leek in het vak een mooi resultaat doen bereiken, dat wij het gerust onzen lezeressen durven aan te bevelen als „schilder” te fungeeren. Voldoening zullen zij ook hebben van haar werk, als zij zich erop toeleggen, kuipjes en tonnetjes, waarin planten worden gekweekt, bloembakken en bloemstanderds, die in tuin en serre worden geplaatst, bij te lakken of op te schilderen.
