Encyclopedie van huisdieren

R. Midgley (1979)

Gepubliceerd op 15-05-2021

Skunks

betekenis & definitie

Over de laatste tien jaar zijn skunks in Noord-Amerika in toenemende mate populair geworden als huisdieren. Het is belangrijk om nooit een wilde skunk te nemen: hondsdolheid-epidemieën komen veel voor bij deze dieren in het wild.

Skunks zijn tegenwoordig voor gebruik als huisdier verkrijgbaar bij fokkers en enkele dierenzaken.Skunks variëren in temperament maar zijn dikwijls aanhankelijk en gehoorzaam. Ze worden gemakkelijk zindelijk. Skunks behoren tot de familie Mustelidae en staan bekend om hun natuurlijke verdediging: de stinkende muskus-vloeistof die zij produceren uit twee anale klieren. Huis-skunks worden soms ’ontgeurd’, maar in ieder geval is het niet waarschijnlijk dat een huisdier zijn verdediging tegen zijn eigenaars gebruikt. De plaatselijke gezondheidsdienst moet worden geraadpleegd alvorens u een skunk aanschaft, daar deze op sommige plaatsen zijn verboden vanwege de dreiging van hondsdolheid.

Gewone skunk.

(Memphitis memphitis) Noord-Amerika, 75 cm lang met inbegrip van 18 cm staart; zwart met twee witte strepen op het lichaam die samenvallen en een brede, witte streep op de kop vormen; lange, gepluimde staart; scherpe klauwen; wordt 5-6 jaar oud.

Behandeling. Hoewel ze nooit volledig zijn te vertrouwen, worden skunks vrij tam wanneer ze regelmatig worden gehanteerd vanaf een jonge leeftijd (5-6 weken). Vele vinden het prettig geaaid te worden en sommige vragen zelfs om aandacht. Skunks moeten nooit worden geslagen bij wijze van disciplinaire maatregel: ze zullen uw actie niet begrijpen en zullen u misschien nooit meer vertrouwen. Een skunk kan worden uitgelaten aan een lijn. Gebruik een licht tuig dat vastzit achter de voorpoten (zie afbeelding rechts), liever dan een halsband die gemakkelijk over de smalle kop van een skunk kan slippen. Een lichtgewicht lijn moet worden gebruikt.

Gedrag.

Skunks zijn nachtdieren en kunnen soms maar moeilijk op een dagroutine overschakelen. In het wild houden skunks tijdens de winter een semi-winterslaap; als voorbereiding hierop eten ze meer tijdens de herfst. Huis-skunks zijn in de winter gewoonlijk slaperig en sloom. Skunks zijn holbewoners en hebben lange klauwen die moeten worden kortgehouden tot een lengte van 6 mm.

Vrouwtjes zijn de beste huisdieren.

Onderkomen.

Skunks hebben een wasbare bak of mand nodig die als een vervangend hol kan dienen. Een op een hol lijkende rieten hondemand - met lappen of lighooi - is ideaal. Twee skunks kunnen een grote mand delen. Zindelijkheid. Skunks zoeken een hoekje ver van hun mand om hun behoefte te doen. Leg kranten op zijn gekozen plaats en vernieuw deze dikwijls. (Een afvalbak is niet aan te bevelen, daar skunks zullen proberen hiervan een hol te maken.)

Voedsel.

Skunks zijn omnivoren (alleseters). Een basisdieet van kattevoer in blik met vers fruit en verse groente is uitstekend voor hen. Ze moeten één maal per dag worden gevoerd en wel 's avonds. Geef slechts gematigde porties daar skunks de neiging hebben teveel te eten. Vers water moet voortdurend beschikbaar zijn.

Geur.

Een skunk kan worden ’ontgeurd’ door verwijdering van zijn anale klieren, een operatie die het best kan worden uitgevoerd als het dier 6-8 weken oud is. Veel mensen houden echter liever hun huis-skunks intact. Ongelukjes komen maar weinig voor als het dier correct wordt behandeld, en er wordt voor het spuiten een duidelijke waarschuwing gegeven - de skunk richt zijn staart en zijn achterwerk op (a) of gaat op zijn voorpoten staan (b). Met tomatesap, waspoeder en water kunt u de stank verwijderen.

Fokken.

Skunks planten zich niet gemakkelijk voort in gevangenschap. Ziekten. Huis-skunks moeten wel regelmatig worden ingeënt tegen hondsdolheid.

Soms is ook inenting tegen honde- en katteziekte aan te bevelen.

Raadpleeg een dierenarts in geval van ziekte.

< >