Hans Jaap Melissen gebruikte dit woord in Pauw en Witteman van 11 januari 2011 om de media-aandacht voor rampen te karakteriseren. Een zekere verlekkering maakt zich meester van de pers bij een verse ramp.
Hoe erg alles ook is, voor de journalist is het op een perverse manier ook fijn. Zwelgen in menselijk leed is iets waar het publiek geen genoeg van kan krijgen. Haiti en de Chileense mijnwerkers waren in het afgelopen jaar favoriete onderwerpen, de overstromingen in Pakistan ietsje minder, en veel andere rampen kregen amper aandacht. Het aandikken van ellende, het zoeken naar emotionele uitbarstingen door wat hij noemt de puinpaparazzi, worden door Melissen in zijn boek "Haiti een ramp voor journalisten?" aan de kaak gesteld. [met dank aan Dick Scholtens]
