De coronapandemie stelt zware eisen aan de solidariteit. Jongeren mogen niet meer uitgaan, om kwetsbare oudjes te beschermen, en slaan dan maar eens een winkelstraat kort en klein.
De meeste winkels moeten dicht, maar webwinkels leveren op volle toeren. Zorgpersoneel voelt zich bekocht door politici die wel applaudisseren maar geen portemonnee trekken. En nu staan allerlei groepen te dringen om als eerste te mogen worden gevaccineerd. Zorgpersoneel, oudjes, risicogroepen, contactberoepen, profvoetballers, etc.
In de kippenren ontstaat na verloop van tijd min of meer automatisch een pikorde. De chaotische uitrol van de vaccinatie leidt nog niet tot een vaste prikorde. De bedoeling is om van bovenaf, met duidelijke regels, de voorrangsregels te bepalen, maar de werkelijkheid is weerbarstig. Nu eens valt de leverantie van vaccin X tegen, dan weer begint een vergeten groep uit alle macht te brullen.
Gelukkig roept niemand om marktwerking. Dan ontstaat er ook geheel vanzelf een ordening, waarbij de omvang van de portemonnee de volgorde bepaalt.
