VVD-fractieleider Klaas Dijkhoff kwam bij de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer aanzetten met een voorstel om overtredingen in probleemwijken zwaarder te straffen. Dit allemaal om de bewoners van die wijken beter te beschermen tegen de uitwassen van criminaliteit.
Uiteraard zullen bepaalde groepen daardoor ook extra worden aangepakt (de bewoners van die wijken in het bijzonder), zodat er alom werd gemord over rechtsongelijkheid en zelfs de term postcoderacisme werd gesmeed (door kamerlid Kuzu van Denk) om het voorstel als verwerpelijk te bestempelen. Van rechtsongelijkheid is zeker sprake, en dat lijkt me voldoende reden om het voorstel af te wijzen. Van racisme niet per se. Elke maatregel heeft ongelijke gevolgen voor diverse groepen.
Als je misdaad aanpakt, tref je mannen bijvoorbeeld meer dan vrouwen. Toch zien we dat niet als seksisme. En tref je jonge mannen meer dan oude mannen. Is dat dan leeftijdsdiscriminatie? Als je witteboordencriminaliteit harder zou aanpakken (deden we dat maar!) zouden witte mannen extra worden getroffen.
Toch is dat geen racisme, lijkt me. Het voorstel van Dijkhoff is een mislukt proefballonnetje. Beter zou het zijn om extra politie in te zetten in de probleemwijken. Maar investeren in meer politie en rechterlijke macht heeft de afgelopen jaren geen voorrang gehad bij de VVD, want dat kost geld.
Nu is er zelfs geld voor verplichte kinderopvang in probleemwijken, zodat kinderen al vroeg Nederlands leren. Ik ben benieuwd hoe die plicht gaat worden gehandhaafd. Met uithuisplaatsing van kleuters als de ouders niet meewerken?
