Misschien is het u allang opgevallen: het woord van de week is bijna altijd een zelfstandig naamwoord. Hoogste tijd dus voor een adjectief.
Ditmaal afkomstig uit Trouw 8-12-2003, blz. 12, waar Lisette (27), van vrijgemaakt-gereformeerde komaf aan het woord is. Ik citeer: "Als je twee keer op een zondag in de kerk zit, hakt dat er behoorlijk in. Tegenwoordig ("Ik kan me nauwelijks voorstellen dat God zo moeterig is") gaat ze nauwelijks meer naar de kerk." Als God niet moeterig is, wat is Lisette dan? Niet-hoeverig, mogerig, of onwillig?
