De Groene Amsterdammer van 19 december 2008 komt aanzetten met een term uit de Angelsaksische wereld, vertaald als helikopterouders. Het gaat hier om "vaders en moeders die boven hun kinderen cirkelen en zoemen, tot ver na hun achttiende verjaardag." Mocht u zich bemoeien met de studiekeuze van uw kinderen, hun inschrijving en huisvesting regelen, ruzie maken met docenten indien nodig, meegaan naar sollicitatiegesprekken en dagelijks met ze bellen, dan bent u een helikopterouder.
Zoals zoveel dingen is het verschijnsel komen overwaaien uit de VS. Toen ik daar werkte, in de jaren tachtig, werd ik wel eens opgebeld door een bezorgde vader. "Mijn dochter kan al een week niet slapen na uw tussentijdse toets". Tja, misschien was het niveau te hoog voor haar? Nee, het lag aan mij, de docent, want IK had dochterlief de stuipen op het lijf gejaagd. En ik maar zoete broodjes bakken, want zo'n vader liet dan doorschemeren dat hij ook nog wel even met de decaan en het hoofd van mijn afdeling wilde bellen, en soms gebeurde dat ook daadwerkelijk.
Natuurlijk vond ik het akelig om zijn dochter een slecht cijfer te geven, maar we hadden natuurlijk wel een reputatie op te houden, als Ivy League University, zei ik dan maar. (U betaalt tenslotte niet voor niets zoveel collegegeld, dacht ik er dan bij.) Terug in Nederland dacht ik van het verschijnsel verlost te zijn, maar nu blijken, volgens diezelfde Groene Amsterdammer, de helikopterouders ook in de polder op te rukken. Leraren klagen allang niet meer alleen over probleemjongeren. De probleemouders zijn haast nog erger. Die komen even verhaal halen als het rapport tegenvalt.
Als ik vroeger thuis vertelde dat ik straf had gehad op school, kreeg ik te horen: Dan zul je het er wel naar gemaakt hebben. Nu krijgt de leraar klappen terug van een boze pa. Op voorlichtingsbijeenkomsten van de universiteit komen de meeste vragen niet van de toekomstige studenten, maar van hun ouders. Daarom roep ik aan het eind van dit jaar alle jongeren op, om zich in het nieuwe jaar wat minder te laten behelikopteren.
Je leven is van jou. En je krijgt van niets zoveel zelfvertrouwen als van dingen die je presteert zonder hulp van anderen.
