De Groene Amsterdammer van 16 september waarschuwt Nederland zich niet te laten abklinken. Hiermee wordt bedoeld: zich net als Ab Klink laten bedotten door de onderhandelingen over een nieuwe rechtse coalitie.
De stelling van het stuk is overigens dat Wilders fungeert als bliksemafleider, en alle aandacht weer eens richt op de islam, terwijl er intussen keiharde en onpopulaire bezuinigingen worden gepland. In hoeverre dit moet worden verbonden aan de naam van demissionair minister en voormalig CDA-onderhandelaar Ab Klink, is mij niet helemaal duidelijk, maar het woord is wel een vondst. Het lijkt op een echt partikelwerkwoord ab+klinken. Klinken is een bestaand werkwoord en ab is een duits partikel dat wij ook wel eens bezigen in leenwoorden als abseilen.
Rutte, Verhagen en Wilders klinken ons ab. Hiermee hoort abklinken tot de politieke werkwoorden van het type belubberen, ooit bedacht door Marcel van Dam. In de jaren tachtig lieten we ons belubberen, nu worden we abgeklonken.Proost!
