(1772-1843) Prins van Oranje- Nassau, koning der Verenigde Nederlanden en groothertog van Luxemburg (1815-40), zoon van Willem V. Leidde als kapitein-generaal de operaties tegen de Fransen (1793-95).
Vocht vanuit Duitsland tegen de Bataafse Republiek en daarna tegen de Fransen. Landde in dec. 1813 op uitnodiging van het Algemeen Bestuur in Scheveningen en aanvaardde de functie van soeverein vorst (sinds 1815 koning). Kreeg door zijn inbreng in de economische politiek (o.a. Ned. Bank, Ned. Handel Mij.) de bijnaam koning-koopman. Verbeterde de infrastructuur, nijverheid en de stoomvaart. Zijn inbreng op kerkelijk en onderwijs terrein leidde in het zuiden tot spanningen, culminerend in de Belgische Revolutie (1830). Moest tegen zijn zin toestaan dat het zuiden zich afscheidde. Trad in 1840 teleurgesteld af, vestigde zich in Berlijn en trouwde met de Zuidnederlandse katholieke gravin d'Oultremont. Was van 1791-1837 getrouwd met zijn nicht Wilhelmina van Pruisen.
