(1829-1912) Belgisch r.-k. politicus en jurist. Als minister van Openbare Werken (1873-78; 1884) uiterst actief: industrialisatie, uitbreiding havens en spoorwegen.
Minister-president van 1884-94. Voerde aantal sociale hervormingen door (n.a.v. de stakingen van 1886) en wenste de kieswet te verruimen. Steunde de koloniale politiek van Léopold II. Kamervoorzitter van1895-1900. Vertegenwoordigde België bij de eerste en tweede vredesconferentie te Den Haag. Kreeg in 1909 de Nobelprijs voor de vrede voor zijn strijd tegen bewapening en streven voor eenmaking van het internationaal recht.
