De laatste (in het klassement); de hekkensluiter. Syn.: lampenier. Een verwijzing naar de rode lantaarn die vroeger als waarschuwing aan de laatste wagen van een konvooi hing. In ons taalgebied duikt de uitdrukking op in de jaren veertig van de twintigste eeuw en dan in sportkringen in het algemeen (met een lichte voorkeur voor voetbal). In het Franse wielerargot duikt ‘lanterne rouge’ voor het eerst op in 1926.
De eerste vertrekker, rode lantaarn Philippe Tesnière, werd pas over een uurtje gelost. (Jan Cornand & Stefan Van Laere: Duet voor 2 pedalen. 1979)
Maar heel zelfbewust bleef Matignon, die met grote voorsprong, of beter gezegd achterstand, de ‘rodelantaarndrager’ in de ronde was, steeds in zijn eigen tempo rijden, en probeerde hij op deze wijze zijn krachten te sparen. (Raymond Kerckhoffs & Robert Janssens: Triomf en tragiek op de Tourcols. 2003)
