G akrostichon ‘begin van regel’; syn. (in verzen): naamdicht, naamvers, lettervers. Grafische figuur waarbij de eerste letters van opeenvolgende woorden of de beginwoorden van verzen, strofen of hoofdstukken een woord (meestal een naam), een zin of een alfabet vormen. Het acrostichon kan gecombineerd worden met een mesostichon↗ en telestichon↗.
Functies:
1) ondertekening (auteursnaam), bv. bij Aratus’ Phae nomena; een ballade van Villon; Van den Vos Reynaerde: ‘Bi Willeme’
2) opdracht, bv. in het Wilhelmus (Willem van Nassou) en in de eerste vijftien zinnen van de Nederlandse Troonrede in 2010 (Willem van Nassov)
3) inhoudsomschrijving, bv. Joyce & Co, Erwin (acrostichon in titels van hoofdstukken); P. Claes, De Phoenix (idem)
4) titel, bv. de ‘argumenten’ (samenvattingen) van de komedies van Plautus bevatten de titel als acrostichon
5) ordeningsprincipe, bv. de alfabetische volgorde (abc-constructie↗)
