Valentinianus I

betekenis & definitie

Valentinianus I -(eig. Lucius Flavius Valentinianus) Westromeins keizer (364-375 n.C.). Hij volgde Iovianus in 364 n.C. op en nam zijn broer Valens tot mederegent van het Oosten van het Rijk aan, terwijl hij zelf het bestuur van het Westen op zich nam. Hij was een rechtschapen man en een bekwaam krijgsman en, hoewel hij zeer streng was, was hij toch geliefd bij zijn soldaten. In 367 n.C. benoemde hij zijn zoon Gratianus tot medekeizer van het Westen. Hij bevocht de Germaanse stammen en wist de Rijn- en Donaurijksgrens te beveiligen door een linie van verschansingen. Hij was een begunstiger van wetenschappen en stichtte verscheidene scholen. In 375 n.C. overleed hij aan een beroerte.