Nomos - Oorspronkelijk een bepaalde klank of toon, later een melodie of een lied, gezongen en gespeeld ter gelegenheid van een godsdienstig feest. De muzikale begeleiding gebeurde door de citer (een citharodische nomos) of door de fluit (een aulodische nomos). Wanneer het alleen een louter instrumentale compositie betrof, vooral voor fluit, noemde men het een auletische nomos.
De oudste dichter van de citharodische nomoi was Terpandros van Antissa op Lesbos uit het begin van de 7e eeuw v.C., een baanbreker van de muziek, vernieuwer van het citerspel door het aantal snaren te verhogen, volgens de traditie van vier naar zeven.
