Lucretius Carus, Titus - Romeins filosoof (98-55 v.C.) Van het leven van deze grote filosoof-dichter is zeer weinig bekend. Hij leefde zeer teruggetrokken, was misschien bevriend met enkele vooraanstaande aristocraten; aan één van hen heeft hij zijn bewaard gebleven werk opgedragen, nl. C. Memmius, die praetor was in 58 v.C. Lucretius moet een gestoorde geest gehad hebben, hij dichtte en schreef in perioden van helder bewustzijn. Hij benam zich het leven op 44-jarige leeftijd.
Zijn werk, een episch leerdicht in 6 boeken, waarvan de laatste onafgewerkt is gebleven, De Rerum Natura, werd door Cicero uitgegeven of behoorde tot zijn nalatenschap en werd dan samen gepubliceerd in 42 v.C. Lucretius leefde in een tijd, waarin de oude Romeinse religieuze zin de greep op de klasse van de intellectuelen had verloren en zij ten prooi waren aan een groeiend scepticisme. Het volk was zeer bijgelovig. In zijn werk, De Rerum Natura, wilde Lucretius de nodige opvattingen formuleren om de ongegrondheid van dat bijgeloof en van de angst voor goden en dood van zijn tijdgenoten aan te tonen. Daartoe vertolkte hij de materialistische leer van Epikouros (zie Epicurisme). Om aan deze hoge vlucht van gedachten een passende uitdrukking te geven, vormde en kneedde Lucretius een geëigende Latijnse taal met een sterk beeldend vermogen.
