Elagabalus - (Elagabalus of Heliogabalus, eig. Varius Avitus Bassianus) Romeins keizer (218-222 n.C.). Hij was de kleinzoon van Iulia Maesa, schoonzuster van Septimius Severus en priester van de zonnecultus uit Syrië.
Door zijn sprekende gelijkenis met M. Aurelius Antonius Caracalla liet Iulia Maesa hem doorgaan voor een zoon van deze keizer. Hij werd door de soldaten tot keizer uitgeroepen onder de naam van M. Aurelius Antoninus. Hij beging allerlei dwaasheden, zo stelde hij een senaat voor vrouwen in, die de problemen van de mode moest bespreken. De leidende geest van zijn beleid was zijn moeder Iulia Soemias. In 221 n.C. nam hij zijn neef Alexander Severus als mederegent aan. Toen hij deze uit de weg wilde ruimen, werd hijzelf met zijn moeder in 222 n.C. door het leger omgebracht. Tijdens het bewind van Elagabalus werd te Rome de Syrische zonnecultus ingevoerd. Zie Sol.
Nawerking: De Berg van Licht (1905-1906), roman (over de orgiën van Elagabal) van Louis Couperus; Algabal, gedicht door Stefan Georg (1868-1935).
