Crassus, Marcus Licinius - Romeins politicus (115-53 v.C.), bijgenaamd ‘dives’ (de rijke). Hij was een aanhanger en medewerker van Sulla, was praetor in 71 v.C. en beëindigde de slavenopstand van Spartacus.
In 70 was hij consul, collega van Pompeius, en samen trachtten zij Sulla’s constitutie ongedaan te maken en de macht van de senaat te verminderen. In 65 v.C. was hij censor. Toen Pompeius in het Oosten was, ging Crassus tot Caesars volkspartij over, doch deze kon hem met Pompeius verzoenen en in 60 v.C. sloten zij het eerste triumviraat (zie Tresviri). Op de bijeenkomst te Luca in 56 kreeg Crassus met Pompeius het consulaat voor 55 en in 54 kreeg hij Syria voor vijfjaar als provincia. Hier wilde hij op gemakkelijke wijze geld en roem verwerven, doch op 9 juni 53 v.C. leed hij te Carrhae een zware nederlaag tegen de Parthen en kort daarop werd hij door hen na verraad vermoord.
