(1478-1555) De grens tussen oorlogvoeren en plunderen was in de 15e en 16e eeuw maar heel vaag getrokken. Een man die zich daar heel duidelijk van bewust was en van die vaagheid alle profijt trok, was Maarten, heer van Rossum en Poederoyen: een Gelders krijgsoverste uit Zaltbommel, die jarenlang het bevel voerde over de troepen van Karel van Egmond, hertog van Gelre en in zijn latere leven verscheidene andere heren diende.
De krijgsverrichtingen van Maarten van Rossum beperkten zich namelijk in hoofdzaak tot uitgebreide plundertochten op vijandelijk grondgebied; in die tijd overigens het enige middel om de troepen te onderhouden. Tot de opvallendste ‘wapenfeiten’ van deze legeraanvoerder behoorden de herhaaldelijke plundertochten in de Meierij, de plundering van Den Haag in 1528 en de rooftochten op Luxemburgs grondgebied. De heer van Rossum en Poederoyen zelf voer natuurlijk wél bij al die roverijen. Toen hij in 1555, waarschijnlijk te Antwerpen, het slachtoffer werd van een besmettelijke ziekte, was hij een rijk man, die o.m. de kastelen ’t Loo en de Cannenburg bezat.