Zij schitterden, doordat men hen niet zag. Zij schitterden door hunne afwezigheid.
TACITUS, Annales, B 3, laatste hoofdstuk. De uitdrukking luidt bij Tacitus: Sed praefulgebant Cassius atque Brutus, eo ipso, quod effigies eorum non visebantur, d. i., maar Cassius en Brutus schitterden juist daardoor, dat hunne beeltenissen er niet te zien waren (nl. bij de begrafenis van Junia, de vrouw van Cassius en de zuster van Brutus, welke met groote plechtigheid plaats had en waarbij volgens Romeinsch gebruik de beeltenissen der verwanten voor den lijkstoet uit werden gedragen).
