Gedankenvoll sein;
Langen Und bangen In schwebender Pein;
Himmelhoch jauchzend, Zum Tode betrübt;
Glücklich allein Ist die Seele die liebt.
Vol zijn van vreugde en van leed en van allerlei gedachten; met een onbepaald pijnlijk gevoel van verlangen en van angstige bezorgdheid vervuld zijn; hemelhoog juichend, (en toch) tot den dood toe bedroefd; gelukkig is alken de ziel die liefheeft. GOETHE, Egmont 3, 2. 'In dit lied van Clärchen schildert Goethe ons den gemoedstoestand van een romantisch verliefd meisje.
(In plaats van Langen Und Bangen citeert men dikwijls Hangen Und Bangen.)
Freut euch des Lebens, weil noch das Lämpchen glüht;
Pflücket die Rose, eh sie verblüht!
Schept vreugde in ’t leven, zoolang het lampje glorit;
Plukt de roos, eer zij verbloeit! J. M. USTERI (1793).
