Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Philippus Melanchthon

betekenis & definitie

eigenlijk Melanton, dat de grieksche vertaling is van M.'s familienaam Schwartz Erd (zwarte aarde), een van de hoofdpersonen in de geschiedenis der Kerkhervorming, was geb. 16 Febr. 1497 te Bretten in de Palts, waar zijn vader (Georg Schwartzerd) wapensmid was. Reeds op zijn 15e jaar bezocht M. de universiteit te Heidelberg, leeraarde 5 jaren later te Tubingen, werd 1518 professor te Wittenberg en tevens Luthers vriend en voornaamsten medestander in het Hervormingswerk.

Even driftig en doortastend als Luther was, even bedaard en gematigd was M., die altijd zijn best deed om de partijen tot verzoening te stemmen. In 1521 verscheen van M. de eerste protestantsche dogmatiek Loei communes rerum theologicarum (nieuwe editie van Detzer, Erlangen 1828). In 1530 werd M. de steller der vermaarde Augsburgsche confessie (zie dat art.). In 1548 stelde M. insgelijks hel Interim van Augsbnrg. Door zijne geleerdheid en zijn werkijver als schrijver had hij zich den eernaam verworven van Prceceptor Germanice; en ontegenzeggelijk was hij een der grootste godgeleerden, die ooit geleefd hebben. Hij stierf 19 April 1560 te Wittenberg. De Opera van M. zijn in het licht gegeven te Bazel (5 dln. 1541); vervolgens door zijn behuwdzoon Peucer (4 dln. Wittenberg 1562—64); en onlangs door Bretschneider en Bindseil in den »Corpus reformatorum" (Halle en Brunswijk 1834 en v.).

< >