(prins Michael Nikititsj), russisch dichter, geschiedschrijver en philosoof, geb. 1757 te Smolensk, door Catharinu II aangesteld als leermeester der grootvorsten Alexander en Conslantijn, is inzonderheid bekend door zijne *Ceographie van Rusland”; gest. 1807.
(Nikoiai Nikolajewitsj), geboren in 1768 te Riga, stichtte te Mosknu eene militaire akademie, en stierf aldaar I Sept. 1840. Een zijner zonen is de berucht gewordene M. (graaf Nikoiai), geb. 1793; hij diende hij de russ. armee tot 1838. In 1848 opnieuw in dienst getreden, werd hij tot kommandant van het korps grenadiers benoemd. In 1855 werd hij met de titels van gouverneur van Transcaucasië en generaal aan het hoofd der armee in Caucasië geplaatst, en onderscheidde zich door de belegering van Knrs (Juni 1855 lot 27 Nov. 1857). Sedert het voorjaar van 1863 gouverneur der russisch-poolsche provinciën te Wilna, haalde hij zich, door zijne onbarmhartige strengheid (verregaande wreedheid) jegens de opstandelingen, de afkeuring van geheel de beschaafde wereld op den hals, en ontving den weinig vereerenden bijnaam van Wiziatel, d. i. Beul. Hij stierf te Neu-Schöneberg 29 Oei. 1867.
