hertog van Auerstadt en prins van Eckmühl, maarschalk van het fransche keizerrijk, geb. 10 Mei 1770 te Annoux, dept. Yonne.
Met Bonaparte opgeleid in de militaire school te Brienne, diende hij als batallions-chef onder Dumouriez bij de noorder-armee, maakte als brigadegeneraal de veldtogten van 1793, 94 en 95 mede, en onderscheidde zich overal door moed en onverschrokkenheid. Vervolgens mede met den veldtogt in Egypte, droeg hij veel bij tot de overwinning van Aboekir. In Frankrijk teruggekeerd, werd hij divisiegeneraal en 1804 maarschalk. Hij nam roemrijk dee! aan de overwinningen van Ulm enAusterlitz (1805), won den slag van Auerstadt (1806) en droeg in hooge mate bij toi de zegepraal bij Eckmühl (1809); voor beide laatste wapenfeiten ontving hij de titels van hertog en prins. In 1812 versloeg hij prins Bagration bij Mohilew; verdedigde, als gouverneur der Hanzesteden, Hamburg in 1813 met eenen moed en eene onverzettelijkheid, die soms aan wreedheid grensde, en ging na den val van Napoleon stil leven op zijn landgoed. In de Honderd Dagen was hij minister van oorlog, en werd na den slag bij Waterloo belast met de verdediging van Parijs, welke stad hij zich echter weldra door de overmagt gedwongen zag bij capitulatie over te geven (3 Julij 1815).Eerst 1818 verscheen hij aan bet hof van Lodewijk XVIII, die hem 1819 tot pair benoemde; hij stierf 1 Junij 1823.
