ook wel Hanriot gespeld, 1793 en 1794 kommandant der nationale garde te Parijs, was 1761 te Nanterre bij Parijs uit behoeftige ouders geboren, en had voor de omwenteling eenige ondergeschikte betrekkingen in de bureaux van het gouvernement vervuld. Bij den opstand van 10 Aug. 1792 onderscheidde hij zich als een der ergste heethoofden onder het razende volk, en reeds kort daarna werd hij door Robespierre’s invloed aangesteld als chef der afdeeling van de rechten van den mensch.
De Bergpartij had 51 Mei 1793 aan H.’s stoutmoedigheid het welslagen van den opstand te danken ; hij overweldigde de vergaderzaal der Conventie, en dwong de leden zich te verklaren voor de proscriptie der Girondijnen; ter belooning voor dit doortastend bedrijf werd hij benoemd tot kommandant der nationale garde. Toen hij 9 Thermidor de partij van Robespierre moest bijstaan, maakte hij zich echter uit de voeten, en vluchtte in het stadhuis; een der presidenten van het revolutionaire gerechtshof, verontwaardigd over de lafhartige houding van H., greep hem aan en smeet hem het raam uit. Halfdood van straat opgeraapt, werd hij den volgenden dag (10 Thermidor = 28 Juli 1794) geschavotteerd.
