heet een maatregel, door Napoleon I genomen om Engelands magt te fnuiken, door dat land van alle handelsverkeer met Europa’s vasteland af te snijden. De eerste stap tot dien maatregel was een decreet, gedagteekend uit Berlijn, 21 Nov. 1806, waarbij de britsche eilanden door Napoleon in staat van blokkade verklaard en een aantal verbodsbepalingen tegen het handelsverkeer met Engeland vastgesteld werden.
Dit decreet werd later door verscheidene andere gevolgd, ten einde Engeland, dat inmiddels niet stil zat met represaille-maatregelen te nemen, meer en meer te isoleren. Doch behalve dat de smokkelhandel door het C. in hooge mate werd aangewakkerd, ontstond daardoor tevens eene nooit gekende duurte der koloniale waren, waardoor overal op het vasteland misnoegen ontstond en het C. te regt werd beschouwd als eene algemeene ramp. Het C. moet dan ook aangemerkt worden als een der groote oorzaken, die den val van Napoleon I hebben voorbereid.
