wiens ware naam is Ibn-Rosjd, een arabisch wijsgeer, geb. te Cordova omstreeks het midden der 12e eeuw, gest. te Marokko in 1198, of volgens anderen in 1206, is de eerste, die de werken van Aristoteles in het Arabisch vertaald en geheel en al gecommentarieerd heeft : men noemde hem dan ook den Commentator. Hij beoefende de geneeskunde,die hij bijAvenzoar bestudeerd had;maar hij legde zich meer op de theorie dan op depraktijk van deze kunst toe.
Hij stond in groote gunst aan het hof van Marokko, en vervulde gewigtige ambten. Hij had in zake van godsdienst zeer vermetele begrippen, weswege hij dan ook eenigen tijd zeer bemoeijelijkt werd. In de wijsbegeerte vereenigde hij de leer van Aristoteles met die der Alexandrijnen over de emanatie, en leerde, dat er een alomvattende geest bestaat, waarvan alle menschen deel uitmaken. Men heeft van A. : Commentarién op Aristoteles, uitgegeven in het latijn (Venetië,1595, in fol.); eene verzameling geschriften over geneeskunde, bekend onder den titel van: Colligel (Venetië, 1482; arab. Koelliyat, d. i. het geheel, het stelsel); Commentariên op de canons van Avicenna (Venetië, 1484); de : Vernieling van de Vernieling der philosophen van Algazel; enz. Langen tijd kende men in Europa Aristoteles slechts uit latijnsche vertalingen, gemaakt naar de arabische vertaling van Averrhoës; zijne commentarién hadden bijna een gelijk gezag als die van den meester. Hij stemde in zijne commentarien niet altijd volkomen overeen met Alexander van Aphrodisia, hetgeen de geheele school in twee secten verdeelde, namelijk : die der Averrhoisten en die der Alexandristen.
