1) wiskunstenaar en grieksch wijsgeer uit de Ionische school, geb. 610 v. Chr. te Milete, gest. 546, leerde eerst de schuinte der ecliptica, bepaalde de zonnestanden en de nacht-eveningen door middel van eenen zonnewijzer, en was de eerste die beproefde landkaarten en hemelgloben te ontwerpen.
Als wijsgeer verdiepte hij zich in bespiegelingen over den eersten oorsprong der stoffelijke, zigtbare wereld, welken hij beschouwde als het volstrekt onbegrensde, oneindige en onbepaalde, waaruit zich de kontrasten afscheiden door eeuwig aanhoudende beweging, om na verloop van een zeker tijdsbestek weder er in terug te keeren. Op welke wijze hij zich voorstelde, dat die afscheiding plaats vond, is ons niet met juistheid bekend geworden. 2) A., zoon van den vorige, door zijnen vader insgelijks tot wijsgeer gevormd, verklaarde de symbolen van Pythagoras.
