Grieks, stigmatizoo, steken, ontvangen. Getekend door de wonden van Christus. Stigmatiseren in negatieve zin betekent iemand brandmerken, te schande maken.
In Nederland bevindt zich, voorzover bekend, één graf van een gestigmatiseerde. In de provincie Gelderland, in het kleine dorpje Olburgen (Gemeente Steenderen), ligt naast de dorpspastorie van de R.K. kerk een kleine begraafplaats. In het midden hiervan ligt een graf, dat jaarlijks door duizenden pelgrims wordt bezocht. Op het graf staat een wit marmeren kruis, waarop de volgende tekst is aangebracht: 'R.I.P. Hier rust Dorothea Visser Geb. te Gendringen 29 sept. 1819 over!. te Olburgen 12 juli 1876 33 jaren lang tot aan haar dood droeg zij de wonde teekenen des Heeren in haar lichaam'. Onder deze tekst staat een lelie afgebeeld, het christelijke symbool van barmhartigheid. 
Dorothea Visser was een eenvoudig boerenmeisje. Op vijftienjarige werd zij ziek en acht jaar lang bleef zij bedlegerig. Op vrijdag 1 december 1843, toen ze nog maar net 24 jaar oud was, verschenen op haar zijden, voeten en handen wonden, die overeenkomst vertoonden met de kruiswonden van Christus. Zij werd huishoudster bij pastoor Kerkhof te Olburgen en in dit kleine, moeilijk te bereiken dorpje was zij gevrijwaard, niet alleen van nieuwsgierige blikken, doch ook van vernederende onderzoeken en laster. Op 12 juli 1876 stierf Dorothea, 56 jaar oud. Haar kist staat in een gemetselde grafkelder met tongewelf, een ongewone vorm van begraving voor een eenvoudige huishoudster. Aanwezig is nog een kanten mutsje dat met bloed is bevlekt. Dat bloed is er niet uit te wassen. Verder zijn nog aanwezig een met de hand geschreven boekje over deze stigmatisering, met aantekeningen van pastoor Kerkhof en de toenmalige dorpsdokter Van Steenderen, en vele goederen die persoonlijk eigendom waren van Dorothea en die bewaard worden in het archief van het Aartsbisdom Utrecht. Er heeft een onderzoek plaats gevonden door de Universiteit van Nijmegen en het bloed is onderzocht door het Gerechtelijk Laboratorium te Rijswijk. Sinds enkele jaren wordt er geijverd voor een zaligverklaring van dit eenvoudige boerenmeisje.
