De kleur wit kan men opvatten als 'nog geen kleur', als vermenging van alle kleuren van het lichtspectrum of als symbool van de ongerepte en onbeïnvloede onschuld van het paradijs.
Witte ongeverfde gewaden als symbool van reinheid en waarheid, vormen in veel culturen de priesterlijke dracht. Nieuwgedoopte christenen droegen witte gewaden en zo worden ook de zielen van de rechtvaardigen bij het wereldgericht voorgesteld. De Heilige Geest wordt meestal voorgesteld als een witte duif. De negatieve aspecten van wit zijn onder andere het zogenaamde 'verbleken', dat het sterven voorstelt. In dromen is het 'witte paard' verbonden met de ervaring of het voorgevoel van de dood. De Germaanse oppergod Odin (Wodan) voerde, rijdend op een witte hengst, het dodenleger aan. Spoken worden in vele culturen gezien als witte gedaanten of witte schimmen. Bij vele volkeren is de rouwkleur wit. zie ook: dodenleger.
