Een holle stenen zuil waardoor, via een katrol, een lamp omhoog kon worden gehesen zodat het licht van de lamp naar alle richtingen kon uitstralen. Ook werden er wel uitbouwseltjes aan een kerk of het knekelhuis aangebracht waarin een lantaarn kon branden.
Als Petrus Venerabilis (ca 1156) het kerkhof van de abdij van Cherlieu beschrijft, zegt hij: 'In het midden van het kerkhof staat een stenen bouwsel, waar bovenaan zich een soort lamp bevindt, welke 's nachts de gewijde grond verlicht uit eerbied voor de daar rustende gelovigen'. In een rekening van de Sint-Nicolaaskerk te Kampen uit het jaar 1561 staat: 'Item Arent onse koster heeft int kloester van Sunte Bregitte ontfangen, een mudde rogge daer he de lampe op den kerkhoffvoor bewart'. In geheel Europa zijn nog talrijke, vaak prachtige middeleeuwse lantarens aanwezig.
