Funerair Lexicon

H.L.Kok (2002)

Gepubliceerd op 31-05-2017

Knekelhuis

betekenis & definitie

Wanneer het hof om de kerk voor begraving geen uitbreiding meer mogelijk maakte, gebruikte men knelcelhuisjes (Latijn: ossuarium), die meestal tegen de kerkmuur werden gebouwd. Zo'n huisje noemde men: knekel-, beenderen-, bottenhuisje of ossuarium.

Ruim zeven millioen skeletten liggen per parochie geordend in de mergelgangen onder de stad ParijsIn Nederland is er niet één meer van over; alleen aan de Sint-Maartemkerk te Zaltbommel zit nog een restant van een knekelhuis. De bij opgravingen bovenkomende beenderen kon men vanzelfsprekend niet vernietigen. In het licht van de lichamelijke opstanding, waren de beenderen na de dood het voornaamste bestanddeel van het gestorven lichaam. Ook deze beenderen werden in een knekelhuisje bewaard. Vooral in de Middeleeuwen werd op het behoud van de beenderen hoge prijs gesteld. Het kwam zelfs voor dat men in het buitenland overleden vorsten, als de afstand voor vervoer van het lijk tè groot was. in stukken sneed en kookte, totdat het vlees losliet van de beenderen. Het afkooksel werd met de reeds eerder verwijderde ingewanden ter plaatse begraven, de beenderen werden in een koffer verzonden of meegenomen naar huis. Paus Bonifatius trad in 1299, en opnieuw in 1300, streng op tegen dit in wezen barbaarse gebruik. Toch werd er later vrijstelling van het verbod gegeven; zo werden in 1415 de lijken van de bij Azincourt (Frankrijk) gesneuvelde Engelse edelen nog op deze wijze behandeld.Het beroemdste knekelhuis ter Wereld, het 'Beinhaus'Het dichtgemetseld knekelhuis tegen de zuidwand van de Sint-Maartenskerk te ZaltbommelKleine steen boven de ingangsdeur van het voormalige knekelhuis te Geesteren, anno 1633Grote steen van het voormalige knekelhuis te Geesteren