Deze houding van de dode- met opgetrokken knieën, de armen gekruist voor de borst en liggende op de linkerzijde- is één van de oudst voorkomende houding bij een graflegging.
Het is dezelfde houding als het ongeboren kind in de moederschoot. Deze wijze van lijkbezorging roept associaties op met de gedachte aan een wedergeboorte. De gedachte van 'leven door de dood' is zo oud als de mensheid zelve. Ook nu nog gelooft een groot deel van de wereldbevolking in reïncarnatie. zie ook: hurkbegraving, reÏncarnatie.
