Wind

betekenis & definitie

s., wyn, koelte; een stevige —, in stive, straffe wyn, in reefskoelte; zeer harde —, twareefskoelte; een zoele —, in lije, bolle wyn; matige —, top(seil)skoelte; te zwakke —, skarrelwyn; zacht -je, labberkoeltsje (it); van achteren komende — (bij het zeilen), romst wyn; koude, doordringende —, tinne wyn; een Noordelijke —, in hege wyn; de — gaat door het Westen naar het Noorden, de wyn wurdt heger; de — draait tegen de zon in, de wyn krimpt; de — draait met de zon mee, de wyn sjit út, giet út; de — komt van de zeekant, de wyn is bûten, yn ’e sé; de — komt van de landkant, de wyn is binnen, de wyn is yn, oer it lân; voor de —, foar de wyn (del, ôf); tegen de — in, yn ’e wyn (op), by de wyn op; vlak tegen de — in, stôk, each yn ’e wyn; moeilijke tocht tegen de — in, snuver, skouwer; tegen de — in lopen, streauwe; voor de — hebben, boppe de wyn wêze; bij de — liggen, by, oan ’e wyn lizze, kylje; een schip met de kop in de — laten lopen, in skip op ’e wyn rinne litte; een schip door de — doen gaan, in skip oer ’e staech sette; telkens van richting veranderen (van de wind), malkje, moalkje, flaegje; de — brengt de onweerslucht in beweging, de wyn rint derûnder; door — verspreide onweerswolken, biwaeide tonger; ergens vanwege harde — niet verder kunnen, earne biwaeije, biwaeid reitsje; erg blootgesteld aan de —, wynflechtich; het huis staat op de volle —, it hûs stiet op ’e brânwacht; zwaaiende — veroorzaken, wynderje; een — laten, ôfblaze, -blieze, -skite; onhoorbaar een — laten, (ôf)muffe, fiizje.