Tijd

betekenis & definitie

s., tiid; (onbepaald tijdsbestek), snuorje, rite; omstreeks die —, yn, om dy snuorje; nog een klein -je, noch in lyts setsje, hoartsje, hurtsje, skoftsje, toch(ts)je; het duurde geruime —, it duorre in hiele set; een —(je) geleden, langlêsten; van — tot —, tydliks, tydlings(wei), út en troch, út en geduerich, út en geduerigen; geregeld van — tot — by de tiid, dei lâns; tegen die —, by dy tiid; over —, oer de tiid; over — zijn met kalven, oer ’e tiid stean, oerstean; ik heb de — nog wel, ik haw it noch wol oan tiid; het heeft wel —, der is tiid bihâlden; niet aan — gebonden zijn, de tiid oan jinsels hawwe; dat zal de — wel leren, dat wiist de wei fansels; komt — komt raad, dan dei, dan wei, dan wer dei en wei, rie; ik heb niet om de — gedacht, de tiid is my ûntkommen; tegenwoordige —, noutiid; verleden — doetiid; toekomende —, dantiid.