Nederlands oudste permanente circuit, gelegen in de duinen en gastheer van de Grand Prix van Nederland.
In 2021 keerde de Formule 1 voor het eerst sinds 1985 terug naar Zandvoort.
Tijdens het interbellum groeit in Nederland de vraag naar een circuit om auto- en motorraces te houden. Er worden schetsen gemaakt voor circuits aan de rand van de Veluwe, onder andere op de landgoederen Planken Wambuis nabij Ede en de Johannahoeve bij Oosterbeek, die echter allemaal stuklopen op financiën. Een tijdelijk stratencircuit in Zandvoort brengt in 1939 uitkomst. Vrijwel direct na de Tweede Wereldoorlog wordt begonnen met de aanleg van een permanent circuit in de badplaats. Circuit Zandvoort is in 1948 gereed en is daarna met enige onderbrekingen een vast adres voor het Formule 1circus. Net als bij veel andere circuits in die tijd wordt de veiligheid van Zandvoort in de jaren zeventig ter discussie gesteld.
Dat dit in het geval van Zandvoort niet onterecht is, blijkt in 1973. De jonge Britse coureur Roger Williamson heeft tijdens de Grand Prix een ongeluk waarbij zijn auto ondersteboven tegen de vangrails belandt en in brand vliegt. Williamson verbrandt levend in zijn wrak. Daarna wordt hard gewerkt om de veiligheid te verhogen, maar in 1985 valt het doek voor de Grand Prix van Nederland. Het circuit raakt in verval, maar kent een onverwachte wederopstanding als de nieuwe eigenaar, Prins Bernhard van Oranje-Nassau, het circuit laat opknappen en de Formule 1 weer naar Zandvoort weet te krijgen.
