Begrenzing van het circuit ten opzichte van de uitloopstrook, aangegeven door middel van strepen en gemonitord door sensoren.
Veel moderne circuits hebben geen grindbakken of gras langs het parcours, maar uitloopstroken. Die zijn van asfalt en hebben vaak een andere kleur dan het parcours zelf, maar je kunt er overheen rijden.
De gedachte achter de uitloopstroken is dat een foutje van een coureur niet meteen wordt afgestraft met een enkele reis naar de grindbak, maar hem de gelegenheid biedt zijn race te vervolgen. Op sommige plekken nodigen uitloopstroken echter uit tot het nemen van een snellere route. Bij het uitkomen van een snelle bocht kan het de coureur tijdwinst opleveren om een stukje buiten de baan over de uitloopstrook te rijden. Hierdoor kan hij immers een wijdere en dus snellere bocht nemen. Kerbstones zouden op zo’n plaats als een springschans fungeren en grindbakken waren een tijdlang uit de mode, en dus werden overtredingen digitaal geregistreerd. Wie met alle vier zijn wielen buiten de baan en over de uitloopstrook rijdt, wordt op de bon geslingerd en moet zijn rondetijd inleveren (tijdens de kwalificatie) of krijgt een waarschuwing en vervolgens een tijdstraf (tijdens de race).
Uitloopstroken zijn impopulair bij fans en coureurs omdat ze het karakter van een circuit aantasten. De ouderwetse grindbakken, zoals Zandvoort die heeft, keren daarom langzamerhand weer terug.