Bewoner van een erve genaamd Elferink. Verschillende boerderijen in het oosten van het land komen in aanmerking, zoals Elferink bij Mander, bij Hengelo (Gl), bij Losser, bij Diepenheim en onder Beltrum, gemeente Eibergen.
De naam laat in eerste instantie zien dat deze boerderijen in de vroege middeleeuwen bewoond moeten zijn door een persoon genaamd Elfert, door umlaut ontstaan uit Alfert/Alfhard, zoals het woord elf voortkomt uit 'alf'. Dit woord betekende eertijds 'bovennatuurlijk wezen, demon'. De Germaanse persoonsnaam Alfhard betekent ongeveer 'zo sterk als een demon, bovennatuurlijke kracht'.
Vormen die teruggaan op Elferkink (bij Losser, Driene en Usselo) bevatten vermoedelijk de naam Elverik/Alberic 'rijk of machtig als een alf/elf'. Het erve Elferink bij Hengelo (Gl) heette in 1378 Elverenvrijdinck; B.J. Hekket vermoedt hierin de voornaam Alvefret, van alf en frethu, variant van Alfred. Het erve Elfering bij Diepenheim werd in 1188 vermeld als Elvenyaring met de persoonsnaam Elvenjar, welke naam in de 14de eeuw nog bij Bocholt voorkwam.
De namen Elferink en Alferink kunnen met elkaar verwisseld zijn.
