In september 1999 toonde TNO aan dat het mogelijk is om objecten te vinden die maximaal twee meter onder de zeebodem liggen. Te denken valt aan gifvaten, zeemijnen, verloren scheepsladingen en pijpleidingen. In samenwerking met enkele buitenlandse instellingen ontwikkelde TNO hiervoor een nieuw apparaat, dat door de Telegraaf een zeebodemsnuffelaar werd genoemd. Het gaat om een sonar die in een holle metalen buis in de zeebodem wordt aangebracht. De methode maakt gebruik van een zeer smalle bundel van laagfrequent geluid. Het apparaat werd getest in Loch Duich, een zee-inham aan de Schotse westkust. TNO verwacht de nieuwe techniek binnen een paar jaar commercieel te kunnen aanbieden.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
