Nieuwste wapen in de strijd tegen het wildplassen: het uitschuifurinoir. ‘Uitschuifurinoir wereldprimeur tegen wildplassen’, kopte het ANP op 13 januari 2000. Het gaat om een roestvrijstalen cilindervormige constructie met drie plaspalen van twee meter hoog op een plateau van 1,20 meter breed. Door middel van een op afstand bestuurbaar hydraulisch systeem kan het gevaarte wegzinken in de grond.
Het urinoir is uitgevonden door de Apeldoorner Marco Schimmel, eigenaar van een sanitairverhuurbedrijf. ‘Het idee is ontstaan in de praktijk’, aldus het ANP. ‘De gemeente Apeldoorn huurt bij Schimmel al zeven gangbare urinoirs, die in drukke periodes zeshonderd liter urine per week oogsten. De urinoirs worden in het belang van het straatbeeld ’s avonds geplaatst en ’s morgens weer weggehaald.’
Dat is bij het uitschuifurinoir dus niet meer nodig. In maart 2000 werden de eerste vier exemplaren in gebruik genomen. Kosten: 75.000 gulden per stuk. Ze zitten onder een putdeksel en worden alleen op uitgaansavonden, door een ambtenaar met een afstandbediening, naar boven gehaald. Commentaar van Schimmel: ‘Het kan ook met een tijdschakelaar, maar dat lijkt me te gevaarlijk.’
De officiële naam van het uitschuifurinoir is urilift. De media spraken tevens van plaslift en volgens het Haarlems Dagblad wordt het urinoir in de volksmond pisseria genoemd. Ook dat zijn nieuwe woorden.
In december besloot ook Wijk aan Zee twee uriliften te plaatsen. Andere Nederlandse steden, waaronder Breda, Amsterdam en Almere, hebben al interesse getoond. Ook daar is het wildplassen – een woord dat we sinds 1995 kennen – een groot probleem.
