‘Een bekend verschijnsel’, zei Dick Bakker, directeur van Het Callcenter Netwerk op 4 januari 2003 in NRC Handelsblad, ‘is de seniorenterreur: gepensioneerden met toegang tot alle communicatiekanalen die de overheid tot in de kleinste details op de voet volgen, bij voorbeeld bij een wijziging van een bestemmingsplan of de hoogte van de stroomrekening. Het is natuurlijk veel goedkoper zulke burgers via een callcenter op te vangen dan ze in staat te stellen steeds duurbetaalde en deskundige krachten van hun werk te houden.’
Niet bij alle senioren viel de opmerking in goede aarde. Zo schreef iemand in maart in het (digitale!) Seniorenbulletin:
Elders heb ik al eens eerder de opmerking gehoord dat overheden last hebben van die ‘grijze koppen met een PC thuis’. Het lijdt geen twijfel dat gepensioneerden doorgaans wat meer tijd tot hun beschikking hebben dan werkenden. Zij zullen dus eerder de gelegenheid kunnen benutten om onrechtmatigheden aan de kaak te stellen in plaats van door tijdgebrek dingen maar over hun kant te laten gaan. Overheden [...] zouden zich dit moeten aantrekken en daarbij hun voordeel moeten zoeken in de opmerkingen en klachten die senioren naar voren brengen. Daarbij past niet de gratuite opmerking van Bakker die zijn callcenter blijkbaar inzet om zo snel mogelijk van die ‘seniorenterreur’ af te komen.
Het verschijnsel mag al langer bekend zijn, tot nu toe werd hiervoor niet het woord seniorenterreur gebruikt.
