Literaire (en daardoor verdoezelende) benaming voor een verzinsel; een leugen. Eigenlijk: wat gefantaseerd is. Van het Latijnse woord ‘phantasma’ (spook, geestesverschijning). Vgl. ook fabuleren*. Van iemand die liegt dat hij zwart ziet zegt men soms eufemistisch dat ‘hij zich te buiten gaat aan verdichtsels*’.
De wijze van moralisering van het politieke handelen binnen de media zet meteen op het spoor van een nauwelijks of nooit gethematiseerde dimensie in de roep om meer integere, tevens meer dichter bij de burger staande politici. Het succes van dit appèl valt namelijk moeilijk anders te begrijpen dan als een appèl aan een fantasma.
De Groene Amsterdammer, 11-12-96
