snoer (II) - lichtzinnig meisje, hoer. Vgl. hd.
Schnur, eig. b.v. in het oudnoors snor, ‘schoondochter’; eenzelfde sociale neergang zien we bij meisje, kalle e.d. Alsje immers wat schempen (= schelden, H.) wilt, soo schempt op schelmen en dieven, hoeren en snoeren en dergelijcke, TENGNAGEL, Frick in ’t Veurh. 52 [1642],
