vrouwelijke kloosterlingen, kanunnikessen. behorend tot de tweede orde van de H. Norbertus van Xanten, ook naar de plaats van stichting de Orde van Prémontré genoemd.
In 1120 werden door Norbertus in zijn zgn. dubbelkloosters ook vrouwen opgenomen, maar in 1140 moesten zij de abdijen verlaten en gingen zij afzonderlijk wonen. Hoewel de vrouwelijke tak van de orde omstreeks 1200 officieel werd opgeheven, bleef zij toch bestaan en werd in 1240 opnieuw als tweede orde erkend. Er waren talrijke kloosters in Duitsland. Polen. Frankrijk, Spanje en de Nederlanden (waar in Friesland in de 16de eeuw nog dubbelkloosters voorkwamen). Er zijn nu nog kloosters in Polen (2). Spanje (2) en Frankrijk (1).In Nederland bestaat Sint-Catharinadal in Oosterhout, dat de reformatie overleefde dankzij de Oranjes; van hieruit is (1855) in België een huis gesticht en een ander in Brazilië. Er zijn ook nog een aantal kloosters van de derde orde. vnl. in Oostenrijk en Hongarije. Leiden de eersten een in hoofdzaak contemplatief leven, de laatsten leggen zich vooral toe op uitwendig apostolaat.
Zie ook: Catharinadal.
