(Breda 1899), dichter en essayist; studeerde na het gymnasium in Groningen rechten in Utrecht; debuteerde als dichter onder het pseudoniem H. van Elro. Was een vooraanstaand figuur in protestants-christelijke kring, redacteur van De Vrije Bladen (1925) en Opwaartsche Wegen (1931).
Wrk. o.m.: Novelle (1924), Madonna in tenebris (1925), Christus’ ommegang in het Westen (1926), Een man zonder karakter (1938), Nieuwe gedichten (1951) en Het raadsel Achterberg (1973).