(Amsterdam 1822-’s-Gravenhage 1904). Zij werd in 1845 onderwijzeres; vestigde zich in 1849 in Breda, daar debuteerde zij als romanschrijfster in één jaar, 1850, met vier werken, namelijk Blikken in het rond, naar binnen en naar buiten; Hermine, een roman in twee delen; Tilburgse mijmeringen en Uit verre landen en van nabij.
In 1853 trouwde zij met H. C. van Calcar. burgemeester van Sommelsdijk, later van Wassenaar. Zij woonde vanaf 1873 in ’s-Gravenhage, ijverde voor Fröbelonderwijs en Opvoeding van de vrouw'. Als spiritiste gaf zij sinds 1877 haar tijdschrift Op de grenzen van twee werelden uit.
Naast bovengenoemde publikaties schreef zij onder meer: Een ster in de nacht (1853, historische roman over Savonarola), De dertiende, Een familiedrama (1857), Kinderen der Eeuw (1873, spiritistische roman).
Zowel.J. H. Sikemeier als M. Bevershuis gaven een studie over haar uit, respectievelijk in 1921 en 1922.
