(1897-Groningen 1979), studeerde medicijnen te Leiden, was daarna werkzaam als arts in Maastricht en Groningen: werd in 1926 geneesheer-directeur van het nieuw te bouwen St.Elisabeth-ziekenhuis te Tilburg, waaraan hij in 1929 tevens verbonden was als internist. Van Buchem was een der oprichters van Medisch Contact, een ondergrondse organisatie van artsen in de Tweede Wereldoorlog.
Direct na de oorlog, na de bevrijding van het zuiden, werd in Noord-Brabant de mogelijkheid geschapen om artsexamen af te leggen. In 1944 en 1945 heeft dr. Van Buchem de eerste Nederlandse artsen van na de oorlog geëxamineerd. Hij werd in 1945 hoogleraar aan de universiteit van Groningen, tot 1960. Na zijn aftreden ging hij helemaal over op de voedingsleer. Naar hem werd een zeldzame botziekte, ,,de ziekte van Van Buchem”. genoemd.
Hij was lid van de Kon. Academie van Wetenschappen.Bron: dr. M. de Grood, Gasthuiskrant sept. 1979.
