Gedicht met bepaalde vorm (o.a. 14-regelig). In de Fr. literatuur beoefend door D.
Lenige,H. Sytstra, P. J. Troelstra, J. B. Schepers, maar vooral door de Jongfr. dichters: D. Kalma (ook vertaalde sonnetten van Shakespeare), R. Tolman (Kristus-sonnetten), R. P. Sybesma (Ta de moarn),
J. H. Brouwer, F. Schurer (ook vertalingen naar John Donne), en door de daarop volgende generatie:
D. A.Tamminga (Nijegedichten), A. Wadman (Fan tsien wâllen), M. Sikkema, A. Jousma, G. Tsj. Kooistra (Mem), A. A. Jaarsma.
Zie: Th. de Vries, Fr. Stilistyk (1937), 68-69; A. S. Wadman, Fr. Fersleare (1952), 65-69; B. (1956), 1-15.
