(Groningen 1743 - ’s-Gravenhage 1799)
Eigenlijk Etta Lubina Aelders. Belandde na een mislukt huwelijk toevallig in Parijs. Bleef daar hangen en stortte zich in het mondaine leven (1773-1792). Sinds 1787 vervulde zij een dubbelrol als Parijse revolutionaire met feministische sympathieën en spionne voor het Nederlandse Oranjeregime, dat haar financieel ondersteunde. La baronne d’Aelders maakt haar salon tot trefpunt van gevluchte Nederlandse patriotten en Franse revolutionairen. Ze werd gevangen genomen op verdenking van spionage voor Pruisen en Engeland (1791); bij gebrek aan bewijs werd ze vrijgelaten.
Ze vestigde zich vervolgens in Nederland; door zowel het Oranjebewind als door de latere Bataafse machthebbers werd ze gewantrouwd. Door de laatsten werd ze zelfs geïnterneerd (1795-1798).
Lit: H. Hardenberg, Etta Palm. Een Hollandse Parisienne 1743-1799 (Assen 1962).
